Page 14 - Tebeşir Tozları
P. 14
TEBEŞİR TOZLARI TEBEŞİR TOZLARI
Öğretmenim Antepli Severse
Mehmet Ali YÜCEL / Okul adı: Şahintepe İlkokulu Sınıf Öğretmeni Anonim
Yüreemde sen, el mde ganne; Gavur öldürüyler sahılam!
İç ym, ç ym olmey. Hele güççük gardaşın!
Hayalın gözümün önden getmey b tüllü! Ganne gırııynan seertmez m !
"Ah Hadduç ah!" deym. Yüreem ağzıma geld .
Sumsuk sumsuk vuruym döşümün
tahtasına. Devl s günü gene geçt m s z n dehl zden.
Hele o sıfatını heç unutamıym. Tağaya baktım gene göremed m sıfatını.
Çokluk soruym ben baa: Düşünüym düşünüym olmey.
"Ben neytt m de saa yahamı gapdırdım?" "Sebaa gene gel ym," deym,
Gorkuym ağam.
Amm yn uşaklarının gahrı heç çek lmey Gözümün gurdunu gırdılar b kelle.
artık. "B laan görüym," deym,
Hatırleyn m b lmem? Süyük de çömel ym.
Acı k ç rt k hanek edek d d m, "Z b l atmaya gel r olur k ," deym,
Süllümü süyüe dayadım, Gardaşların da beraber gel y;
Ar şten duda atlayıp s z n hayada Beden ze top deye!
end md . Y d k m ulan bacıızı?
Mek neler n altında galasıız e m ! Ne var da ardından gel ys z?
Nerden de gördüüz s z?
Meersem uşaklarıız ben tak p ed ylerm ş! Sen heç gafağa takma Hattuç!
İk hanek, k çor b le edemeden ben ele Sen ben sevd kten kell
aldılar, Fak r de olsam, ma m de olsam,
Börgüme börgüme sumsukdan nasıl Ayağımın tumanını satarım da
vuruylar! Gene gavuşurum saa.
İrfan bahçem zdek suya hasret goncalar, Hak kat , doğruyu gösteren parmak sens n.
O mâh r eller nde gül oldu öğretmen m. Göğsümüzden göklere yükselen bayrak sens n.
Yolumuza nur saçtı aydınlık düşünceler; B zler merhametle besleyen kaynak sens n;
B lg m z, katre ken göl oldu öğretmen m.
İç m zdek ırmak “N l” oldu öğretmen m.
Mühür vurduk hayatın her dem ne sayende. Pırıl pırıl kalb nde ne k r vardır ne pasak.
B nb r umut yükled k b r dem ne sayende.
İnandık çalışmanın erdem ne sayende; Tembell ğ , gaflet b ze eyled n yasak.
Sabrımız, gayret m z bol oldu öğretmen m. Ne zaman k yorulup terlemeye başlasak,
Itır kokan nefes n yel oldu öğretmen m.
Sözler n mahya g b ufkumuzu bürürken,
En soylu baharların rüyasını görürken, Müşküller mümkün olur meydana çıkışınla;
Bugünlerden yarına adım adım yürürken; En karanlık günlerde meş'ale yakışınla.
İst kamet, açtığın yol oldu öğretmen m Mayası sevg olan o müşfik bakışınla,
Kara ruhlu cehalet zül oldu öğretmen m.
05 06